Roiko_A
Newbie | Редактировать | Профиль | Сообщение | Цитировать | Сообщить модератору
kvark484kvark484
Вариантов этого стиха несколько. Вот белорусский вариант этого стиха:
Пiсьмо Бацьку.
Добры дзень, мой татка, пiша сын Пятрусь.
Нешта стала з маткай, я не разбярусь.
То бывае хмурай, то спявае штось,
Потым рэжа курэй, мусiць будзе госць.
Вот прыходзiць дзядзька. Мацi кажа – брат.
Ты не вер ей татка, нешта тут не так.
Як у сваей хаце гэты рыжы гад
Цiснуў нашу мамку, ды не так як брат.
Анекдоты сыпаў, а за стол як сеў,
Дык усе павыпiў, i ўсе паеў.
Не даваў спакою мацi цэлы дзень -
Так i лез рукою ей вышэй кален.
Я да твайго цела, кажа, дабярусь.
Мацi так нясмела кажа: «Пагуляй, Пятрусь».
Я нiбы падаўся цiха да дзьвярэй
Дый у кут схаваўся - будзе штось далей.
Вось стаю й слухаю, раптам ён схапiў
I ў мацi аж да пупа спаднiцу залупiў.
Цiскае, цалуе, нешта стаў прасiць.
Кажа, што такую грэх не павалiць.
Такi хiтры, верткi, што не расказаць -
Вось здымае порткi, мусiць будзе сраць.
Абхапiў ен матку, хоча павалiць.
Ён яе валяе, а яна маўчыць.
То было галосiць на ўсе сяло -
Мусiць сцiснуў моцна, дых ей заняло.
Валiць на падлогу ледзь не на спiну -
Мацi свае ногi дзядзьку на спiну.
Гэтак абхапiла у жорсткай барацьбе
I з усяе сiлы цягне на сябе.
Я гляджу з падзякай - так яму, так, так !!!
Дзядзька круцiць сракай - ды не ўстаць нiяк.
Вось пабуракалiся, зноў паселi жраць -
Порткi не ўздявалi, пэўна будуць сраць.
Родненькi мой татка, прыязджай хутчэй,
Бо засеруць хату, паядуць курэй. |
Всего записей: 29 | Зарегистр. 04-07-2010 | Отправлено: 08:19 30-06-2016 | Исправлено: Roiko_A, 08:19 30-06-2016 |
|
